از بهـــر خــدا عشق دگر بــــــار مــــداریــد
در مجلس جـــان فکر دگـــر کار مداریــــــد
بار دگــر و کار دگر کفــــــر و محــالــسـت
در مجلس دیـــــن مـــذهب کفــار مــداریــــد
در مجلس جـــان فکــر چنانست کــه گفتــــار
پنهـــان چو نمی مانــد اضمــــار مـداریــــــد
گــــر بانگ نیاید ز فســــا بــــوی بیــایـــــــد
در دل نظـــــر فاحشه آثـــــار مـــــداریــــــد
آن حـــارس دل مشرف جان سخت غیورست
با غیــرت او رو سوی اغیـــار مــــداریـــــد
هر وسوسه را بحث و تفکــر بما خـوانیــــــد
هــــر گمشده را سرور و ســــالار مــداریــد
یاقوت کــرم قــوت شما بـــــاز نگیـــــــــــرد
خـــــود را گــرو نفس علف خـــوار مداریــد
العزه الله جمیعــــــــا چــــــــو شنیــــــــد یت
خـــاطر به ســــوی سبلت و دستـار مداریـــد
چـــون اول خط نقطه بــــــد و آخــــر نقطــه
خـــــود را تبــع گـــردش پرگار مـــداریـــــد
در مشهـــد اعظم به تشهـــــــد بنشینیـــــــــــد
هش را بـــه ســوی گنبـــد دوار مـــداریــــــد
انکـــار بسوزد چـــو شهــادت بفــــــــــروزد
با شاهـــــد حـــق نکرت انکـــــار مـــداریـــد
یک نیم جهــــان کرکس و نیمش چــو مــردار
هین چشــــم چـو کرکس سوی مردار مداریـد
آن نفس فـــریبنــده که غــرست و غرورسـت
هین عشق بـــرآن غــره غـــــــرار مــداریـــد
گه زلف بـــرافشانــد و گــه جیب گشــایــــــد
گلگونـــه او را بجـــز از خــــار مــــداریـــد
او یـــــار وفـا نبود و از یـــــــار ببــــــــــرد
آن ده دلـــه را محـــرم اســرار مــــداریـــــد
او باده بریزد عــوضش ســرکه فــروشـــــــد
آن حـــامضه را ســـاقــی و خمــار مــداریــد
مـــا حلقه مستان خــوش ســــاقی خــویشیـــم
مـــا را سقط و بارد و هوشیـــار مــــداریــــد
گـــر ناف دهی پشک فروشد عـــوض مشک
آن نــــاف ورا نــافــه تاتــــــار مـــــداریـــــد
چـــون روح برآمـــد به ســـر منبر تذکیــــــر
خـــــود را سپس پـــرده گفتـــــــار مـــداریـد
برگشت به فهرست
